Άρθρα

ΚΥΠΡΟΣ :  Το νέο σχέδιο υποταγής

H άκρως εντυπωσιακή και με περισσή σπουδή ανακίνηση του Κυπριακού προβλήματος από τον διεθνή παράγοντα (Ηνωμ. Έθνη ΗΠΑ, Βρετανία κλπ.), εν μέσω γεωπολιτικής χρεοκοπίας της Ελλάδας και καταστροφής του Κυπριακού Τραπεζικού Συστήματος τον Μάρτιο του 2013, μόνον προβληματισμό και έντονες ανησυχίες δημιουργεί σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη.

Καμία σοβαρή δικαιολογία δεν υφίσταται ούτε για την Ελληνική μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, ούτε για την Ελληνοκυπριακή πολιτική ηγεσία, του υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν του 2004  Ν. Αναστασιάδη. Η επίκληση εκ μέρους των απολογητών του ΔΗΣΥ (κόμμα του κ.Αναστασιάδη στην Κύπρο) της τραγικής οικονομικής κατάστασης του νησιού δεν αποτελεί δικαιολογία για επονείδιστες εθνικές παραχωρήσεις, με βάσει τις οποίες προδίδεται βάναυσα για άλλη μια φορά ο αγώνας των παλληκαριών της ΕΟΚΑ 1955-1959 αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας του Κυπριακού Λαού

    Παράλληλα παραδίδεται το ελεύθερο κομμάτι της Κύπρου, όμηρος πολιτικός, στην Τουρκία και τίθεται εν αμφιβάλω η παρουσία του Ελληνοκυπριακού παράγοντα στο νησί στο βάθος των μελλοντικών δεκαετιών.

    Τον Απρίλιο του 2004 ο Κυπριακός Λαός με ένα συντριπτικό ποσοστό 75% αποδοκίμασε ένα σχέδιο Λύσης  κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των Τούρκων, Αμερικανών και Άγγλων. Τον Φεβρουάριου 2014 ο νυν πρόεδρος της Κύπρου Ν.Αναστασιάδης με βάσει το κοινό ανακοινωθέν με τον κ. Ερόγλου (πρόεδρος  των Τουρκοκυπρίων) μας ανακοίνωνε ανερυθρίαστα την επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών. ’Ένα  κοινό ανακοινωθέν που υπέχει παρατύπως θέση διαπραγματευτικών εγγράφων και μέσω του οποίου ευτελίζεται η πολιτική παρακαταθήκη του αποτελέσματος του  δημοψηφίσματος του Απριλίου 2004,όσο και η πολιτική προσφορά και ο αγώνας του γενναίου  πολιτικού, του τότε προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου.

     Το Νέο Σχέδιο Λύσης του Κυπριακού προδιαγράφεται πράγματι πλέον ζοφερό του Σχεδίου Ανάν του 2004, σ’αυτό  συνηγορούν μια πλειάδα παραγόντων . Αναφέρουμε ενδεικτικά:

1. Η αναφορά  σε δύο νέα συστατικά κράτη (component states) είναι τραγική για τα ελληνικά συμφέροντα. Δι’αυτής καταργείται ιστορικά και νομικά το κράτος της Κύπρου που ίδρυσαν με το αίμα τους οι Κύπριοι το 1960, στο Σύνταγμα του οποίου προβλεπόταν ένα ενιαίο και αδιαίρετο Κράτος με δύο κοινότητες. Παράλληλα δικαιώνεται ιστορικά και νομικά η Τουρκία για την εισβολή του 1974, τους διωγμούς  των 200.000 Κυπρίων προσφύγων, τον θάνατον των 5.000 Ελλήνων κατά την παράνομη κατοχή των Ελληνοκυπριακών εδαφών από το 1974 και εντεύθεν. Επίσης δικαιώνεται η παράνομη ανακήρυξη του Ψευδοκράτους του Ντενκτάς του 1983 και ακυρώνονται όλα τα μέχρι τώρα  Ψηφίσματα του ΟΗΕ τα οποία ήταν καταπέλτης για την Τουρκική πλευρά (εισβολή –κατοχή, παράνομη ανάπτυξη κλπ.)

Τι κερδίζει η Ελληνική πλευρά, απέναντι σε αυτές τις κεφαλαιώδες παραχωρήσεις; Αληθινά τίποτα .

2.  Για πρώτη φορά από το 1960 η Ελλάδα υποδέχεται τον Τουρκοκύπριο διαπραγματευτή Κουτρέτ Οζερσαϊ ,αναγνωρίζοντας εν τοις  πράγμασι την ύπαρξη του Τουρκοκυπριακού μορφώματος

3. Το δημοκρατικό κεκτημένο, η υπερίσχυση και ο σεβασμός της πλειοψηφίας ακυρώνεται με την εξίσωση του 80% των Ελληνοκυπρίων με το 20% των Τουρκοκυπρίων, με το δικαίωμα βέτο των Τουρκοκυπρίων, με την νομιμοποίηση πάνω  στο νησί της παρουσίας 200.000 Τούρκων εποίκων, με την απαίτηση των Τούρκων για  50% κατοχής και εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων του νησιού.

4.  το ευρωπαϊκό κεκτημένο διασύρεται κατά συρροή με την ένοχη σιωπή της Ενωμένης Ευρώπης . Καμία πρόνοια για ελευθερία εγκατάστασης των Ελλήνων στις περιοχές του Βορρά και στην πρόσβαση στις περιουσίες τους

5.  Πλήρης απουσία πρόνοιας για εδαφικές παραχωρήσεις από τους Τούρκους στον Ελληνοκυπριακό παράγοντα. Η Αμμόχωστος θα έπρεπε ήδη να έχει παραχωρηθεί   στους κατοίκους της για να αρχίσουν οι συνομιλίες. Τώρα η παραχώρηση θεωρείται μέτρο οικοδόμησης  εμπιστοσύνης. Η Κυρήνεια ξεχάστηκε . Οι εγκλωβισμένοι του Ριζοκάρπασου επίσης. Η κοιλάδα της Μόρφου σβήστηκε από την μνήμη.

6.  Στο επίπεδο ασφάλειας και άμυνας οι ρυθμίσεις που προβλέπονται είναι  στην κυριολεξία ανατριχιαστικές .Διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη η ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ. Ο μόνος στρατιωτικός παράγοντας που εγγυάται την ελληνική παρουσία πάνω στο νησί πρέπει να παραδώσει τον βαρύ και ελαφρύ οπλισμό του και τα μέλη του να αποστρατευθούν. Η ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ  διαθέτει ισχυρές  χερσαίες, ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις. Διαθέτει ισχυρό και σύγχρονο αρματικό δυναμικό(σύγχρονα ρωσικά άρματα, ρωσικά Τεθωρακισμένα οχήματα), διαθέτει υπολογίσιμες δυνάμεις πυροβολικού ,δύναμη επιθετικών ελικοπτέρων, δυνάμεις καταδρομών, βάσεις  Αεροπορίας και Ναυτικού. Όλος αυτός ο μηχανισμός διαλύεται και τα οπλικά συστήματα πωλούνται σε τρίτους. Αντιθέτως οι Τούρκοι δεν αποσύρουν πλήρως τους 40.000 στρατιώτες τους .Το σχέδιο προβλέπει την παραμονή 6.000-7.000 εξ αυτών πάνω στο  νησί με τον οπλισμό τους,  ως αστυνομική δύναμη.Επίσης πάνω στο νησί παραμένουν οι Αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις των Βάσεων, δύναμις 500-700 Ελλήνων στρατιωτών και όποιο στρατιωτικό σώμα διεθνές συμφωνηθεί, Με βάση τα ανωτέρω κανείς δεν πρέπει να αδιαφορεί   και να εφησυχάζει.

7.  Στο προτεινόμενο πολιτειακό-κρατικό μόρφωμα προβάλλουν πανίσχυρα τα συνιστούντα κράτη και ανίσχυρη η  κεντρική κυβέρνηση. Ποιος θα ελέγχει στο Ενιαίο Κράτος την οικονομία, τις διεθνείς συνθήκες, την απονομή ιθαγένειας, την είσοδο μεταναστών, τα θέματα ασφάλειας;

 Πως θα λειτουργεί ένα κράτος χωρίς δικές του στρατιωτικές δυνάμεις, με τρείς αστυνομίες με τρεις ιθαγένειες;  Από το αναπόφευκτο χάος προβάλλει η πλήρης Τουρκική κυριαρχία.

8. Η επιβολή μιας νέας νεοκυπριακής ταυτότητας και ο αποχριστιανισμός του νησιού όσον αφορά τους Ελληνοκύπριους κατοίκους, προβάλλεται  ως ένα ενδεχόμενο αρκετά σοβαρό, που σε βάθος  χρόνου θα συντείνει στον πλήρη αφελληνισμό της Κύπρου.Ολοι αυτοί οι παράγοντες, μας δίνουν την δυνατότητα  να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι οι συνομιλίες Αναστασίαδη- Ερόγλου προσφέρουν τραγική υπηρεσία στο Εθνικό θέμα της Κύπρου. Δεν  εξυπηρετούν κανένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της Ελληνικής πλευράς, απεμπολλουν για άλλη μια φορά κεκτημένα, σύρονται σε διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους κάτω από απειλές και εξαναγκασμούς. Οι Αμερικανοί εξυπηρετούν τα ευρύτερα γεωπολιτικά σχέδια της   για την περιοχή προσφέροντας την Κύπρο καθ’ολοκλήρου στην Τουρκία. Κλείνουν μια εκκρεμότητα στην Μ. Ανατολή για να μετακινηθούν πιο ελεύθεροι στην περιοχή της Ν.Α Ασίας όπου υπάρχει ο Κινέζικος παράγοντας. Παράλληλα θεωρούν ότι ενισχύουν την στρατηγική τους συμμαχία με την Τουρκία, την οποία θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν ως ανάχωμα της Ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια και την Ν.Α Μεσόγειο . Εξ ου και η  προσφορά στην Τουρκία των αγωγών μεταφοράς του Ισραηλινού και Κυπριακού φυσικού αερίου μέσω Τουρκικού εδάφους. Οι  Βρετανοί νομιμοποιούν στο διηνεκές την παρουσία τους στη Κύπρο με τις βάσεις και οι Γερμανοί μέσω Ε.Ε έχουν λόγο  στα οικονομικά οφέλη των κοιτασμάτων. Όλοι κερδίζουν εκτός από τον ελληνικό παράγοντα που χάνει σε όλα τα επίπεδα και με όλους τους τρόπους.  

     

     Η ιστορία σ’αυτό το  καυτό και ανοιχτό ακόμη Εθνικό Ζήτημα της  Κύπρου επαναλαμβάνεται ,ως μια ατέλειωτη συνέχεια ενδοτικών παραχωρήσεων, σε ένα σήριαλ που η εθνική μειοδοσία είναι η βάση του σεναρίου. Από τις συμφωνίες Υψηλού επιπέδου του1977-1979 στη Δέσμη Ιδεών Γκάλι του 1992,από το Ανάν του Νοεμβρίου 2002,το οποίο αναθεωρήθηκε 4 φορές για να απορριφθεί το 2004 τον Απρίλη,ως το κοινό ανακοινωθέν της 12/2/2014 των Αναστασιάδη- Ερόγλου, ο αγώνας των Κυπρίων για ενότητα  βιάσθηκε αμέτρητες φορές. Βιάστηκε από πολιτικές ηγεσίες στην Ελλάδα και στην Κύπρο ,χωρίς εθνική πυξίδα και αναφορά ,δέσμιες ξένων γεωπολιτικών συμφερόντων, οι οποίες ενεργούσαν κάτω από πιέσεις και καταναγκασμούς. 

Στην παρούσα φάση διακυβεύονται πολλά, ουσιώδη και υπαρξιακά για όλους τους Έλληνες, όχι μόνο για τους Ελληνοκύπριους

Οι συνομιλίες αυτές δεν έπρεπε να αρχίσουν.   Αφού άρχισαν τα αποτελέσματα τους δεν πρέπει να επικυρωθούν από το Κυπριακό Λαό. Σε3-5 μήνες από σήμερα ο Κυπριακός Ελληνισμός ίσως εξαναγκασθεί από τον διεθνή παράγοντα να νομιμοποιήσει με την ψήφο του ένα σχέδιο που θα οδηγεί  τον Ελληνισμό της Κύπρου σε Τουρκική ομηρεία. Εάν πέσει η Κύπρος, το Αιγαίο και η Θράκη θα αντιμετωπίσουν την αποθρασυνόμενη  τακτική της  Τουρκίας.

Όσο δύσκολο κι’ αν φαίνεται σήμερα το ενδεχόμενο αυτό πρέπει να ακυρωθεί πάση θυσία .Είναι κεφαλαιώδες για όλους τους Έλληνες, όπου και αν βρίσκονται, να γίνει αντιληπτό ότι ο αγώνας για την Κύπρο και για όλα τα ανοικτά Εθνικά μας θέματα έχει την ίδια βαρύτητα με την απαλλαγή από τους δυνάστες δανειστές μας και τα Μνημόνια. Το διακύβευμα είναι το ίδιο. Η Ελευθερία του Ελληνικού  Λαού .